V Niedziela Wielkiego Postu

7.04.2019 r.

Dziękujemy J.E. Ks. Biskupowi Stanisławowi za jego obecność pośród nas i modlitwę zanoszoną w naszych intencjach. Bóg zapłać.
Dzisiaj o godz. 16⁰⁰ nabożeństwo Gorzkich Żali z kazaniem pasyjnym. Serdecznie zapraszamy.
„Bóg zapłać” Rodzinom, które w minionym tygodniu złożyły ofiarę na sprzątanie świątyni i jej wystrój. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców ul. Liliowej. Dziękujemy za ofiary wpłacane na organy. Blankiety na wpłaty u ministrantów rozprowadzających gazety. Serdeczne Bóg zapłać. Dzisiejsza składka na WSD.
We wtorek po wieczornej Mszy świętej nabożeństwo ku czci św. Antoniego połączone z odczytaniem próśb i podziękowań.
W środę po wieczornej Mszy świętej Nowenna do M.B. Nieustającej Pomocy z odczytaniem próśb i podziękowań.
W piątek nabożeństwo Drogi Krzyżowej o godz. 7³⁰ i 18⁴⁵ ulicami naszego osiedla. Nie będzie Drogi Krzyżowej dla dzieci. Droga Krzyżowa będzie ofiarowana w intencji dobrego przeżycia spowiedzi wielkanocnej i w intencji parafian, którzy utracili wiarę. Prosimy rodziców, aby zabrali dzieci na tą parafialną Drogę Krzyżową.
W sobotę 13 kwietnia spowiedź świąteczna w naszej parafii. Do południa, od godz. 8³⁰ – 12⁰⁰ z przerwą od 10⁰⁰-10³⁰. Po południu spowiedź od 14³⁰ – 17³⁰ z przerwą od 16⁰⁰-16³⁰. Prosimy nie odkładać spowiedzi na później. Pozostawmy ten czas dla tych, którzy powrócą z zagranicy.
Najbliższa niedziela jest Niedzielą Męki Pańskiej czyli Niedzielą Palmową. Obrzęd poświęcenia palm na każdej Mszy św. Uroczyste poświęcenie palm na Mszy św. o godz. 10⁰⁰. W niedzielę Palmową poświęcenie palm i Msza św. w Skansenie o godz. 12⁰⁰.
Chorych w domach odwiedzimy ze spowiedzią i komunią wielkanocną w Wielką Środę tj. 24-IV od godz. 14⁰⁰. Zapisy chorych, których nie odwiedzamy na pierwsze piątki w zakrystii.
Od piątku do niedzieli w Dukli będzie miało miejsce XXVI Spotkanie Młodzieży Archidiecezji Przemyskiej. Modlimy się w intencji młodzieży.
Dzisiaj przed kościołem kwesta dla rodziny z Załuża, której spalił się dom.
Zachęcamy do lektury prasy katolickiej. W „Niedzieli” polecamy artykuł pt. „Dom dla relikwii katyńskich” – ukazuje nowo powstałe muzeum i przywołuje bolesne wspomnienia tamtych tragicznych lat polskiej historii.
Przed kościołem młodzież rozprowadza baranki i paschaliki na stół wielkanocny.

„Bożemu Miłosierdziu polećmy naszych bliskich zmarłych.
W minionym tygodniu w naszej parafii zmarli
śp. Henryk Boszczar z ul. Kwiatowej
śp. Tadeusz Zawidlak z ul. Jana Pawła II 47.
Wieczne odpoczywanie …

Ewangelia (J 8, 1-11)

Od tej chwili już nie grzesz

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich.

Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć.

Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi.

Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku.

Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».

Komentarz do Ewangelii

O co proszę? O głębokie przylgnięcie do Jezusa ze swoją słabością

Gwałtowni oskarżyciele przyprowadzili do Jezusa jawnogrzesznicę. Stanę pośród zebranego tłumu, by wpatrywać się w twarz zalęknionej i zawstydzonej kobiety (w. 3).

Będę kontemplował pełną czułości i delikatności twarz Jezusa. Pomyślę, że Jezus patrzy na mnie w ten sposób każdego dnia. Stanę przed Nim w milczeniu, podobnie jak kobieta z Ewangelii.

Na publiczne oskarżenia kobiety Jezus odpowiada milczeniem (ww. 6 i 8). Spróbuję zanurzyć się w milczeniu Jezusa, który zna każde serce, również moje. Stanę przed Nim milczący, z całą moją grzesznością. Pomyślę, że Jezus patrzy na mnie. Zna mnie do głębi. Zwrócę uwagę na budzące się we mnie odczucia i wyznam je Jezusowi.

Oskarżyciele nie wytrwali w ciszy, lecz „w dalszym ciągu Go pytali” (w. 7). Cisza jest niezbędna, aby usłyszeć i poznać prawdę o sobie. Czy szukam ciszy? Jak często staję w prawdzie przed Bogiem? Czy nie unikam spojrzenia Jezusa?

Będę kontemplował Jezusa, który patrzy na kobietę z przebaczającą miłością (ww. 9-11). To spojrzenie pomogło kobiecie zobaczyć i uznać własny grzech. Poproszę Jezusa, aby uczył mnie patrzeć na siebie jego wzrokiem – w prawdzie i w miłości.

„I Ja ciebie nie potępiam” (w. 11). Jezus kieruje te słowa osobiście do mnie. Czy potrafi ę przebaczyć sobie i innym tak jak przebacza mi Jezus? Czy nie potępiam siebie? Poproszę Jezusa, aby uczył mnie akceptować siebie takim, jakim jestem. Zawierzę Mu całe moje życie, moje wzrastanie i moją walkę z grzechem.

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Czytania liturgiczne - Piąta Niedziela Wielkiego Postu

1. czytanie (Iz 43, 16-21)

Obietnica nowego wyzwolenia

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wyprowadził wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci.

«Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej; pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu. Sławić Mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie, gdyż na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany. Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę».

Psalm (Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a))

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas

Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas

Mówiono wtedy między narodami: *
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i radość nas ogarnęła.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas

Odmień znowu nasz los, o Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas

Idą i płaczą, *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością, *
niosąc swoje snopy.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas

2. czytanie (Flp 3, 8-14)

Upodabniając się do śmierci Chrystusa, dojdę do powstania z martwych

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian

Bracia:

Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana.

Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną dzięki wierze w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze – przez poznanie Go: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach – w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych.

Nie mówię, że już to osiągnąłem i już się stałem doskonały, lecz pędzę, abym też to zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa.

Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie.