3.10.2021r.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
- Dzisiaj nabożeństwo różańcowe ze zmianą tajemnic rozpoczniemy o godz. 1545. Rozważaniom towarzyszyć będzie występ zespołu NORO LIM z Krakowa, który zaprosi nas na modlitewne spotkanie z Maryją w pieśni i poezji. To także okazja aby podziękować Różom Różańcowym za ich codzienną wytrwałą modlitwę. Serdecznie zapraszamy do licznego udziału i wspólnej modlitwy. Wieczorna Eucharystia o godz. 1700.
- W poniedziałek po Mszy wieczornej spotkanie formacyjne Wspólnoty Przyjaciele Oblubieńca oraz Kręgu Domowego Kościoła pod patronatem św. Judy Tadeusza.
- We wtorek Nowenna do św. Antoniego z odczytaniem próśb i podziękowań oraz spotkanie formacyjne Kręgu Domowego Kościoła.
- W środę po wieczornej liturgii Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy z odczytaniem próśb i podziękowań.
- W I czwartek miesiąca okazja do modlitwy w intencji powołanych oraz o nowe i liczne powołania do życia kapłańskiego i zakonnego. Po wieczornej liturgii spotkanie Oazy młodzieżowej.
- Przez cały miesiąc październik trwamy na modlitwie różańcowej. Różaniec dla dzieci i młodzieży od poniedziałku do piątku o godz. 1630. Natomiast dla dorosłych przez cały tydzień o godz. 1730. W niedziele października modlitwa różańcowa o godz. 1615.
- W sobotę o godz. 1000 zapraszamy na spotkanie Oazę Dzieci Bożych a o godz. 1100 ministrantów oraz lektorów.
- W przyszłą niedziele gościć będziemy w naszej wspólnocie Roberta ze Zgromadzenia Księży Michalitów. Wygłosi okolicznościowe słowo Boże zachęcając do przyjęcia szkaplerza św. Michała Archanioła oraz wytrwałej modlitwy o przemianę świata.
- „Bóg zapłać” Rodzinom, które składają ofiary na kwiaty i sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z Sierakowskiego, domy prywatne. Dziękujemy także za ofiary składane na budowę nowych organów.
- Są już do nabycia parafialne kalendarze na rok 2022. Cena minimalna 12 zł. Ofiary złożone za ich nabywanie przeznaczymy na cele oazowe i ministranckie.
- Polećmy miłosierdziu Bożemu zmarłych, których pożegnaliśmy w naszej parafialnej wspólnocie: + Józefa Smyczyńskiego, + Lesława Nowickiego, + Eugeniusza Patałę oraz + Helenę Wypych. „Wieczne odpoczywanie racz Im dać Panie…
Ewangelia (Mk 10, 2-16)
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Faryzeusze przystąpili do Jezusa, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.
Odpowiadając, zapytał ich: «Co wam przykazał Mojżesz?»
Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić».
Wówczas Jezus rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela».
W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: «Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo».
Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego.
A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego».
I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.
Komentarz do Ewangelii
Zwrócę uwagę na zakłamanie faryzeuszów w rozmowie z Jezusem (w. 2). Stwarzają pozory ludzi poszukujących prawdy. Ich serce jest zatwardziałe (w. 5). Są przekonani, że mają gotową odpowiedź na wszystko. Boją się zakwestionowania ich poglądów.
Jak wygląda moja osobista rozmowa z Jezusem? Czy w spotkaniu z Nim jestem prostolinijny, szczery i otwarty? Czy potrafię rozmawiać z Nim o wszystkim, co przeżywam głęboko w sercu? Czy nie unikam trudnych pytań, na które mogę otrzymać niewygodne dla mnie odpowiedzi?
„Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela” (w. 9). Prawda, która odnosi się do związku małżeńskiego, przypomina także o boskim pochodzeniu każdego życiowego powołania. Moje życie jest święte, to znaczy, że ostatecznie należy do Boga.
Czy szanuję moje powołanie? Czy nie obchodzę się z nim jak z moją własnością? Czy potrafi łbym każdego ranka powiedzieć z przekonaniem i uległością: „Boże, moje życie należy do Ciebie? Co czuję, kiedy wypowiadam te słowa?”.
Jezus przypomina mi, że wybór drogi życia wymaga ode mnie konsekwencji i wierności. Każde sprzeniewierzenie się powołaniu boleśnie rani, jak cudzołóstwo małżonków (ww. 11-12). Spojrzę na moje życiowe powołanie. Czy jestem wierny słowu, które dałem Bogu i ludziom?
Jezus jednoznacznie mówi do mnie, że jeśli nie stanę się jak dziecko, nie wejdę do królestwa Bożego (ww. 15). Będę pytał Jezusa, co te słowa mają oznaczać w przypadku mojego powołania. Jakich cech dziecka najbardziej mi brakuje? Czystości? Prostoty? Ufności? Szczerości? Oddania? Innych cech…?
W serdecznej modlitwie zbliżę się do Jezusa jak dziecko. Będę Go prosił, aby wziął mnie w objęcia, położył na mnie ręce i pobłogosławił mnie. Będę częściej wracał do tego obrazu w mojej osobistej modlitwie. Będę trwał w modlitwie serca: „Jezu, powierzam Ci całą moją kruchość!”.
Krzysztof Wons SDS/Salwator
1. czytanie (Rdz 2, 18-24)
Stworzenie niewiasty
Czytanie z Księgi Rodzaju
Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc».
Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki podniebne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jak on je nazwie. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę „istota żywa”. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom podniebnym i wszelkiemu zwierzęciu dzikiemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.
Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział:
«Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta».
Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.
Psalm (Ps 128 (127), 1b-2. 3-4. 5-6 (R.: por. 5))
Niechaj nas zawsze Pan Bóg błogosławi
Szczęśliwy człowiek, który służy Panu *
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.
Niechaj nas zawsze Pan Bóg błogosławi
Małżonka twoja jak płodny szczep winny †
w zaciszu twego domu. *
Synowie twoi jak oliwne gałązki dokoła twego stołu.
Tak będzie błogosławiony człowiek, *
który służy Panu.
Niechaj nas zawsze Pan Bóg błogosławi
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi †
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
przez wszystkie dni twego życia.
Obyś oglądał potomstwo swych dzieci. *
Pokój nad Izraelem!
Niechaj nas zawsze Pan Bóg błogosławi
2. czytanie (Hbr 2, 9-11)
Chrystus, który uświęca, jak i ludzie, którzy mają być uświęceni, z Jednego są wszyscy
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Widzimy Jezusa, który mało co od aniołów był mniejszy, chwałą i czcią uwieńczonego za mękę śmierci, iż z łaski Bożej zaznał śmierci za każdego człowieka.
Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko istnieje, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienia. Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, od Jednego wszyscy pochodzą. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazywać ich braćmi swymi.
Aklamacja (Por. 1 J 4, 12bcd)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka
i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.
Alleluja, alleluja, alleluja
Wersja dłuższa
Ewangelia (Mk 10, 2-16)
Co Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Faryzeusze przystąpili do Jezusa, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.
Odpowiadając, zapytał ich: «Co wam przykazał Mojżesz?»
Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić».
Wówczas Jezus rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela».
W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: «Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo».
Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego.
A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego».
I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.
Wersja krótsza
Ewangelia (Mk 10, 2-12)
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Faryzeusze przystąpili do Jezusa, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.
Odpowiadając, zapytał ich: «Co wam przykazał Mojżesz?»
Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić».
Wówczas Jezus rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela».
W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: «Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo».