18.10.2020 r.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
W związku z zarządzeniami państwowymi dotyczącymi trwającej pandemii podczas liturgii w naszej świątyni od wczoraj może uczestniczyć ok. 150 osób. Prosimy o zachowanie stosownej odległości pomiędzy wiernymi.
O godz. 1400Msza Święta z udziałem osób niepełnosprawnych. Nabożeństwo różańcowe o godz. 1615 a wieczorna Eucharystia o godz. 1700.
W poniedziałek po zakończonej Eucharystii Adoracja Najświętszego Sakramentu w ciszy na którą zaprasza Wspólnota „Przyjaciele Oblubieńca”.
We wtorek wieczorem Nowenna do św. Antoniego z odczytaniem próśb i podziękowań.
W środę wieczorem Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy z odczytaniem próśb i podziękowań.
W czwartek Nabożeństwo do św. Rity z odczytaniem próśb i podziękowań oraz obrzędem błogosławieństwa róż.
Trwa miesiąc październik. Różaniec dla dzieci i młodzieży od poniedziałku do piątku o godz. 1630. Natomiast dla dorosłych przez cały tydzień o godz. 1730. W niedziele października modlitwa różańcowa o godz. 1615.
Zachęcamy do zakupu kalendarza parafialnego na rok 2021. Cena minimalna kalendarza wynosi 10 zł. Dochód ze sprzedaży przeznaczymy na cele duszpasterskie dzieci i młodzieży.
Na ławkach pod chórem zostały wyłożone kartki na tegoroczne wypominki. Prosimy je zabierać do domów i wypełniać. Zabierzmy je także dla tych, którzy z wiadomych przyczyn w liturgii nie uczestniczą. Przez cały miesiąc listopad polecać będziemy naszych bliskich zmarłych wspólnej modlitwie.
„Bóg zapłać” Rodzinom, które składają ofiary na kwiaty i sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z ul. Sadowej 18, klatka I i II. Dziękujemy także za ofiary składane na organy. Dzisiejsza składka przeznaczona jest na ten cel. Podziękowanie dla Róży św. Weroniki za ofiarę złożoną na potrzeby Kościoła.
Msza Święta w intencji Członków Róży św. Brata Alberta oraz ich Rodzin zostanie odprawiona 22.10. o godz. 1800.
Polećmy miłosierdziu Bożemu zmarłych, których pożegnaliśmy w naszej wspólnocie: + Stanisława Wróbla, + Olgę Szul. „Wieczne odpoczywanie racz Im dać Panie…”
Wszystkim tutaj zgromadzonym życzymy spokojnej niedzieli i udzielamy Bożego błogosławieństwa.
Ewangelia (Mt 22, 15-21)
Oddajcie cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?»
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!» Przynieśli Mu denara.
On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».
Komentarz do Ewangelii
Stanę blisko Jezusa i będę przysłuchiwał się Jego rozmowie z uczniami faryzeuszów i zwolennikami Heroda. Ich gładkie słowa są inne niż zamiary serca (ww. 15-17). Spróbuję uświadomić sobie dramat ludzi, którzy żyją w zakłamaniu i obłudzie.
Życie „w masce” jest źródłem wielkiego cierpienia. Człowiek żyje wtedy pod presją lęku. Lęk zmusza go do „gry” i udawania, nawet wobec Boga. Czy w moim życiu nie zakładam „masek”? Czy w swoim sposobie bycia, w rozmowach potrafi ę być autentyczny i prostolinijny? Czy nie ukrywam siebie przed Bogiem?
„Jezus przejrzał ich przewrotność…” (w. 18). Jezus wie o mnie wszystko. Zna najbardziej zakryte zakamarki mojego serca, myśli i pragnień. Czy potrafi ę rozmawiać z Nim o wszystkim, co dzieje się w moim życiu? Czy jestem wobec Niego szczery?
„Czemu mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy”. Jezus zdziera maski ich zakłamania. Mówi zawsze prawdę prosto w oczy – nie dla potępienia, ale dla wyzwolenia od zafałszowania.
„Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli” (w. 22). Jak się zachowuję, gdy usłyszane słowo Boże odsłania moje subtelne zafałszowania? Czy szukam wówczas czasu na modlitwę przedłużoną? Czy nie unikam ciszy i spotkań z Jezusem?
Zbliżę się do Jezusa i patrząc Mu w oczy, będę Go prosił z miłością: „Zbadaj mnie i poznaj me serce i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej” (Ps 139, 23-24). Odmówię na zakończenie Psalm 139.
Krzysztof Wons SDS/Salwator
1. czytanie (Iz 45, 1. 4-6)
Król Cyrus narzędziem Boga
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Tak mówi Pan o swym pomazańcu, Cyrusie: «Ja mocno ująłem go za prawicę, aby ujarzmić przed nim narody i królom odpiąć broń od pasa, aby otworzyć przed nim podwoje, żeby się bramy nie zatrzasnęły.
Przez wzgląd na mego sługę, Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nadałem ci twój tytuł, bardzo zaszczytny, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że poza Mną nie ma nic. Ja jestem Pan i nikt poza Mną».
Psalm (Ps 96 (95), 1 i 3. 4-5. 7-8. 9 i 10ac (R.: por. 3))
Pośród narodów głoście chwałę Pana
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Pośród narodów głoście chwałę Pana
Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały, *
budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.
Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, *
Pan zaś stworzył niebiosa.
Pośród narodów głoście chwałę Pana
Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.
Pośród narodów głoście chwałę Pana
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku, *
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Pośród narodów głoście chwałę Pana
2. czytanie (1 Tes 1, 1-5b)
Paweł dziękuje Bogu za wiarę, nadzieję i miłość Tesaloniczan
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój!
Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym, Jezusie Chrystusie.
Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się samym tylko słowem, lecz mocą i działaniem Ducha Świętego oraz wielką siłą przekonania.
Aklamacja (Por. Flp 2, 15d. 16a)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Mt 22, 15-21)
Oddajcie cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?»
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!» Przynieśli Mu denara.
On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».