II NIEDZIELA ZWYKŁA

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
16.01.2022r.

  1. O godz. 1400Msza Święta z udziałem osób niepełnosprawnych. Natomiast o godz. 1545 rozpoczniemy w naszym kościele parafialne kolędowanie, na które serdecznie zapraszamy. Zachęcamy do licznego udziału całymi rodzinami aby śpiewać i kolędować na cześć narodzonego Pana. Wieczorna Eucharystia o godz. 1700.
  1. Jutro po zakończonej Eucharystii wieczornej Adoracja Najświętszego Sakramentu, na którą zaprasza  Wspólnota „Przyjaciele Oblubieńca”.
  1. We wtorek  Nowenna do św. Antoniegoz odczytaniem próśb i podziękowań. Wieczorem spotkanie Kręgu Domowego Kościoła pod patronatem św. Antoniego.
  1. W środę Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocyz odczytaniem próśb i podziękowań.
  1. W czwartek po wieczornej liturgii spotkanie grupy oazy młodzieżowej.
  1. W piątek wieczorem spotkanie Kręgu Domowego Kościoła pod patronatem św. Andrzeja Boboli.
  1. W sobotę o godz. 1000zapraszamy na spotkanie Oazę Dzieci Bożych a  o godz. 1100 ministrantów oraz lektorów. Wieczorem Nabożeństwo do św. Rity z odczytaniem próśb i podziękowań oraz obrzędem błogosławieństwa róż.
  1. Kontynuujemy kolędową modlitwę w intencji Rodzin naszej parafii. Zapraszamy na Mszę Świętą o godz. 1800 oraz wspólną modlitwę zawierzenia. Podczas zawierzenia także obrzęd poświęcenia wody. W poszczególne dni zapraszamy mieszkańców:  17 stycznia, Traugutta 18 i 21 (bloki); 18 stycznia, ul. Traugutta 17a i ul. Jana Pawła II 6 (bloki); 19 stycznia, ul. Śliwowa 1, Sadowa 4, Goslara, Szafera; 20 stycznia, ul. Jaśminowa, Liliowa, Ruciana, Sadowa, Śliwowa, Młynarska (domy prywatne); 21 stycznia, ul. Traugutta, Wiśniowa, Sierakowskiego i Padlewskiego, Biała Góra, Kwiatowa (dom prywatne); 22 stycznia, ul. Maków, Chabrów, Bluszczowa, Dembowskiego, Langiewicza, Białogórska, Jana Pawła II i Krasińskiego (domy prywatne). Dziękujemy także za kolędowe ofiary.
  1. „Bóg zapłać” Rodzinom, które w minionym tygodniu złożyły ofiarę na sprzątanie kościoła oraz kwiaty. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z  LiliowejDziękujemy za ofiary składane na organy. Dzisiejsza składka przeznaczona jest na ten cel. Serdeczne Bóg zapłać!!!
  1. Intencje zbiorowe: 01., godz. 700, w intencji Koła Radio Maryja.
  1. Polećmy miłosierdziu Bożemu zmarłych, których pożegnaliśmy w naszej parafialnej wspólnocie:  + Józefa Tretowicza, + Mariana Marcinkowskiego, + Andrzeja Fedczaka„Wieczne odpoczywanie racz Im dać Panie…”.

Ewangelia (J 2, 1-11)

Pierwszy cud Jezusa w Kanie Galilejskiej

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina».

Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?»

Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».

Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.

Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi.

Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci więc zanieśli.

Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».

Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Komentarz do Ewangelii

Kontemplując scenę opisaną przez Jana, będę towarzyszył Jezusowi, który opuszcza dom rodzinny i rozpoczyna swoją misję wśród ludzi. Razem z Jezusem i Maryją chcę uczestniczyć w wydarzeniu w Kanie Galilejskiej. Wejdę w atmosferę wesela (ww. 1-2).

Popatrzę na zatroskanie Maryi z powodu braku wina i posłucham, jak rozmawia z Synem. Maryja potrafi zwykłe wydarzenia życia odnosić do Jezusa. Rozmawia z Nim o codziennych sprawach, z wiarą prosi o pomoc (ww. 3-4).

Co mogę powiedzieć o przeżywaniu mojej codzienności z Jezusem? Czy zapraszam Go w moje codzienne „wesela” i troski? Czy radzę się i pytam Go o zdanie w chwilach wyborów i bezradności?

„Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (w. 5). Jakie uczucia wywołują we mnie słowa Maryi? Czy stać mnie w tej chwili na spełnienie wszystkiego, czego zapragnąłby ode mnie Jezus?

Będę się przyglądał sługom, którzy wypełniają każde słowo Jezusa: „Napełnili stągwie aż po brzegi”. Czy potrafi łbym podjąć każde wezwanie Jezusa? Jakich żądań bałbym się usłyszeć? Wypowiem to szczerze przed Jezusem.

Powiem szczerze Jezusowi o moich oporach wewnętrznych, które utrudniają mi przyjmowanie na co dzień Jego woli. Czego dotyczą moje opory? Zwierzę się z nich także Maryi i poproszę, by pomogła mi je pokonywać. Będę w sercu wzywał: „Maryjo, pomóż mi ufać Jezusowi tak jak Ty”.

Krzysztof Wons SDS/Salwator

1. czytanie (Iz 62, 1-5)

Jeruzalem odnajduje swojego Oblubieńca

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Przez wzgląd na Syjon nie umilknę, przez wzgląd na Jerozolimę nie spocznę, dopóki jej sprawiedliwość nie błyśnie jak zorza i zbawienie jej nie zapłonie jak pochodnia.

Wówczas narody ujrzą twą sprawiedliwość i chwałę twoją wszyscy królowie. I nazwą cię nowym imieniem, które usta Pana określą.

Będziesz prześliczną koroną w rękach Pana, królewskim diademem w dłoni twego Boga.

Nie będą więcej mówić o tobie «Porzucona», o krainie twej już nie powiedzą «Spustoszona». Raczej cię nazwą «Moje w niej upodobanie», a krainę twoją – «Poślubiona». Albowiem spodobałaś się Panu i twoja kraina otrzyma męża.

Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, tak twój Budowniczy ciebie poślubi, i jak oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak Bóg twój tobą się rozraduje.

Psalm (Ps 96 (95), 1-2a. 2b-3. 7-8. 9 i 10ac (R.: por. 3))

Pośród narodów głoście chwałę Pana

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, *
sławcie Jego imię.

Pośród narodów głoście chwałę Pana

Każdego dnia głoście Jego zbawienie. *
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie Jego cuda *
pośród wszystkich ludów.

Pośród narodów głoście chwałę Pana

Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu, *
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.

Pośród narodów głoście chwałę Pana

Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku, *
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Pośród narodów głoście chwałę Pana

2. czytanie (1 Kor 12, 4-11)

Różne dary Ducha Świętego

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich.

Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania przez tego samego Ducha, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków.

Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.

Aklamacja (Por. 2 Tes 2, 14)

Alleluja, alleluja, alleluja

Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (J 2, 1-11)

Pierwszy cud Jezusa w Kanie Galilejskiej

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina».

Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?»

Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».

Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.

Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi.

Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci więc zanieśli.

Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».

Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

16 stycznia 2022|