OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
19.04.2020r.
- Przeżywamy Niedzielę Bożego Miłosierdzia. Po każdej Eucharystii odmówimy Koronkę przy obrazie Jezusa Miłosiernego.
- Według rozporządzeń państwowych od jutra w celebracjach liturgicznych może uczestniczyć więcej osób. W naszej świątyni ok. 60 osób. Zapraszamy zatem do udziału w liturgii. Prosimy zachować odległość dwóch metrów od siebie oraz mieć założone maseczki ochronne.
- Każdego dnia od godz. 1730 możliwość skorzystania z sakramentu pokuty a modlitwa różańcowa o godz. 2030.
- W poniedziałek o 2000 konferencja dla Wspólnoty Przyjaciele Oblubieńca oraz zainteresowanych pogłębieniem wiary.
- We wtorek Nowenna do św. Antoniego.
- W środę Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którą połączymy z Nabożeństwem do św. Rity. Odczytamy prośby i podziękowania oraz poświecimy róże.
- W czwartek o godz. 1900 konferencja dla dzieci wygłoszona przez ks. Artura a o godz. 2000 konferencja dla Domowego Kościoła oraz wszystkich zainteresowanych.
- „Bóg zapłać” Rodzinom, które składają ofiary na sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z ul. Cegielnianej 18, klatka I i II. Dziękujemy także za ofiary składane na organy.
Ewangelia (J 20, 19-31)
Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»
Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
Komentarz do Ewangelii
Będę wpatrywał się w uczniów, którzy po śmierci Jezusa znów są razem. Są pełni lęku i niepewności (w. 19). Wyobrażę sobie ich niespokojne twarze i oczy pełne strachu. Bez Jezusa czują się bezradni.
Czy nie odkrywam w sobie cech zachowania apostołów? Czy w cierpieniu nie zamykam się przed samym sobą i innymi? Wypowiem przed Jezusem lęki i obawy, które kuszą mnie do ucieczki od życia i jego wyzwań.
Zauważę, jak bardzo zmienia się atmosfera, gdy pośród apostołów zjawia się Jezus. Jego obecność zamienia ich lęk w radość (ww. 19-21). Będę prosił Jezusa o głębokie doświadczenie Jego obecności, zwłaszcza pośród moich niepewności i lęków.
Jezus dwukrotnie mówi do apostołów: „Pokój wam” (ww. 19.21). Będę chciał usłyszeć i głęboko przeżyć te słowa. Będę prosił o głębokie przekonanie, że Jezus codziennie pozdrawia mnie tymi słowami i zaprasza, abym otwierał się na przyjęcie Jego pokoju.
Tomasz, który nie był razem z uczniami, czuje się zagubiony (ww. 24-25). Słowa apostołów nie są w stanie Go zmienić. Potrzebuje doświadczenia osobistego spotkania z Jezusem. Czy szukam osobistych spotkań z Jezusem?
Będę kontemplował spotkanie Tomasza z Jezusem (ww. 26-29). Zobaczę, jak zmienia się jego twarz, jak pojawia się na niej zdziwienie i radość. Jezus zachęca Tomasza, aby Go dotknął. Czy w mojej modlitwie osobistej, w Eucharystii, w spowiedzi szukam i pragnę intymnego spotkania z Jezusem?
Zaproszę do mojej modlitwy św. Tomasza i razem z nim będę prosił o silną wiarę i pokój serca. Zachowam w sercu modlitwę Tomasza: „Pan mój i Bóg mój!”.
Krzysztof Wons SDS/Salwator
1. czytanie (Dz 2, 42-47)
Życie pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Uczniowie trwali w nauce apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach.
Bojaźń ogarniała każdego, gdyż apostołowie czynili wiele znaków i cudów. Ci wszyscy, którzy uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby.
Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, spożywali posiłek w radości i prostocie serca. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.
Psalm (Ps 118 (117), 2-4. 13-15. 22-24 (R.: por. 1c))
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Niech dom Izraela głosi: «Jego łaska na wieki». *
Niech dom Aarona głosi: «Jego łaska na wieki».
Niech wyznawcy Pana głoszą: *
«Jego łaska na wieki».
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Abym upadł, uderzono mnie i pchnięto, †
lecz Pan mnie podtrzymał. *
Pan moją mocą i pieśnią, On stał się moim Zbawcą.
Głosy radości z ocalenia w namiotach sprawiedliwych: *
«Prawica Pańska moc okazała».
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
Kamień odrzucony przez budujących †
stał się kamieniem węgielnym. *
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, *
radujmy się nim i weselmy.
Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny
Albo: Alleluja
2. czytanie (1 P 1, 3-9)
Radość płynąca z wiary
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie. Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym.
Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od niszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego teraz, choć nie widzicie, przecież wierzycie, a ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary – zbawienie dusz.
Można odmawiać sekwencję: Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Aklamacja (Por. J 20, 29)
Alleluja, alleluja, alleluja
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 20, 19-31)
Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»
Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.