5.12.2021r.
Ogłoszenia duszpasterskie
- II Niedziela Adwentu jest dniem pomocy Kościołowi na Wschodzie. Z tej racji odbędzie się zbiórka do puszek na rzecz potrzeb wspólnoty kościoła za naszą wschodnią granicą.
- Dzisiaj o godz. 1615nabożeństwo różańcowe połączone ze zmianą tajemnic. Dziękujemy różom różańcowym za ich wytrwałą i codzienną modlitwę. Wieczorna Eucharystia o godz. 1700 a po niej katecheza dla młodzieży i dorosłych prowadzona przez wspólnotę neokatechumenatu.
- Przez cały tydzień od poniedziałku do soboty zapraszamy na Msze Święte roratnie o godz. 600. Szczególne zaproszenie kierujemy do dzieci i młodzieży, aby wzięli udział w tym porannym czuwaniu tak głęboko zakorzenionym w polskiej tradycji. Prosimy wszystkich aby przychodzili z lampionami.
- Jutro o godz. 1700 w dolnym kościele spotkanie ze św. Mikołajem dla ministrantów, lektorów, Oazy Dzieci Bożych oraz grupy oazowej. Po wieczornej liturgii spotkanie formacyjne Wspólnoty Przyjaciele Oblubieńca oraz Kręgu Domowego Kościoła pod patronatem św. Siostry Faustyny.
- We wtorek po wieczornej liturgii Nowenna do św. Antoniego z odczytaniem próśb i podziękowań oraz ostatnia katecheza dla młodzieży i dorosłych prowadzona przez przedstawicieli wspólnoty neokatechumenalnej. Tego dnia także spotkanie Kręgu Domowego Kościoła pod patronatem św. Antoniego.
- W środę Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Tego dnia od godz. 1200 do 1300zapraszamy na „godzinę łaski” dla świata, modlitewne czuwanie by wyprosić wiele łask dla dusz i ciał. Tego dnia o godz. 1800 dzieci przygotowujące się do I Komunii Świętej otrzymają medaliki. Wcześniej o godz. 1715 ks. Paweł zaprasza do dolnego kościoła na konferencję dzieci wraz z Rodzicami. Po wieczornej liturgii Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy z odczytaniem próśb i podziękowań.
- W czwartek po wieczornej liturgii spotkanie Akcji Katolickiej oraz grupy młodzieży oazowej.
- W piątek po wieczornej liturgii spotkanie Kręgu Domowego Kościoła pod patronatem św. Andrzeja Boboli.
- W sobotę o godz. 1000 zapraszamy na spotkanie Oazę Dzieci Bożych a o godz. 1100 ministrantów oraz lektorów. O godz. 1600 na plebanii spotkanie Wspólnoty Przenajdroższej Krwi Chrystusa.
- „Bóg zapłać” Rodzinom, które składają ofiary na kwiaty i sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z ul. Krasińskiego, domy prywatne. Dziękujemy także za ofiary składane na budowę organów.
- Na stoliku pod chórem wystawione zostały świece wigilijne „Caritas” w cenie minimalnej 8 zł. oraz opłatki na stół wigilijny. Ofiara za świece zostanie przeznaczona na wsparcie ubogich dzieci i młodzieży. Natomiast ofiara za opłatki na częściowe wynagrodzenie posługi pracowników kościelnych naszej parafialnej wspólnoty. Zachęcamy zatem do ich nabywania i ofiarności.
- Polećmy miłosierdziu Bożemu zmarłych, których pożegnaliśmy w naszej parafialnej wspólnocie w mijającym tygodniu: + Stanisławę Pszczoła. „Wieczne odpoczywanie racz Im dać Panie…
Ewangelia (Łk 3, 1-6)
Wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i Trachonitydy, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina zostanie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże».
Komentarz do Ewangelii
Zauważę, że Bóg kieruje słowo do Jana w trudnym czasie i okolicznościach. Jest to czas ucisku i niewoli (ww. 1-2). Pomyślę o mojej codzienności. Czy wierzę, że Bóg kieruje swe słowo także do mnie w codziennych wydarzeniach? Co mogę powiedzieć o mojej postawie wyciszenia i słuchania?
Zauważę, że Bóg skierował słowo do Jana na pustyni (w. 2). Czy na co dzień szukam pustyni (cisza, modlitwa osobista, dni skupienia, rekolekcje)? Co najbardziej zakłóca mi ciszę i pokój serca?
Jan wzywa ludzi do nawrócenia (w 4-6). Czy jest we mnie pragnienie i chęć nawrócenia? Co mogę powiedzieć o moich codziennych rachunkach sumienia i o korzystaniu z Sakramentu Pokuty?
Jan wzywa mnie do „wyprostowania” ścieżek życia. Szczerze porozmawiam z Jezusem o tych zakamarkach mojego życia, które są wykrzywione zakłamaniem i porośnięte grzechem.
Propozycja ćwiczenia: Spróbuję narysować moją drogę do Jezusa (historia życia). Zaznaczę na niej daty i wydarzenia, które były dla mnie okazją do radości oraz te, kiedy dominował we mnie smutek.
Jak wygląda moja droga dzisiaj? Narysuję ją: opiszę wszystkie najbardziej kręte, wyboiste, naznaczone grzechem i potrzebujące wyprostowania drogi.
Będę wołał do Ducha Świętego o silne pragnienie i wolę zerwania z grzechem: „Uwolnij mnie od grzechu, który zniewala mnie najbardziej”.
Krzysztof Wons SDS/Salwator
1. czytanie (Ba 5, 1-9)
W drodze do nowego Jeruzalem
Czytanie z Księgi proroka Barucha
Odłóż, Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana. Przyoblecz się w płaszcz sprawiedliwości pochodzącej od Boga, włóż na głowę swą koronę chwały Przedwiecznego! albowiem Bóg chce pokazać wspaniałość twoją wszystkiemu, co jest pod niebem. imię twe u Boga na wieki będzie nazwane: «Pokój sprawiedliwości i chwała pobożności».
Podnieś się, Jeruzalem! Stań na miejscu wysokim, spojrzyj na wschód, zobacz twe dzieci, zgromadzone na słowo Świętego od wschodu słońca aż do zachodu, rozradowane, że Bóg o nich pamiętał. Wyszli od ciebie pieszo, pędzeni przez wrogów, a Bóg przyprowadzi ich niesionych z chwałą, jakby na tronie królewskim. Albowiem postanowił Bóg zniżyć każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypać do zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana.
Na rozkaz Pana lasy i drzewa pachnące ocieniać będą Izraela. Z radością bowiem poprowadzi Bóg Izraela do światła swej chwały z właściwą sobie sprawiedliwością i miłosierdziem.
Psalm (Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a))
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Gdy Pan odmienił los Syjonu, *
wydawało się nam, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu, *
a język śpiewał z radości.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Mówiono wtedy między narodami: *
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił nam wielkie rzeczy *
i radość nas ogarnęła.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Odmień znowu nasz los, o Panie, *
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją, *
żąć będą w radości.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Idą i płaczą, *
niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością, *
niosąc swoje snopy.
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
2. czytanie (Flp 1, 4-6. 8-11)
Bądźcie czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia:
Zawsze, w każdej modlitwie, z radością zanoszę prośbę za was wszystkich – z powodu waszego udziału w szerzeniu Ewangelii od pierwszego dnia aż do chwili obecnej. Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa. Albowiem Bóg jest mi świadkiem, jak gorąco tęsknię za wami wszystkimi ożywiony miłością Chrystusa Jezusa.
A modlę się o to, by miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa, napełnieni plonem sprawiedliwości, który przynosimy przez Jezusa Chrystusa, na chwałę i cześć Boga.
Aklamacja (Łk 3, 4c. 6)
Alleluja, alleluja, alleluja
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego;
wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 3, 1-6)
Wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i Trachonitydy, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: «Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina zostanie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże».