I Niedziela Adwentu | Parafia pw. Chrystusa Króla w Sanoku

29.11.2020r.
Ogłoszenia duszpasterskie

Rozpoczynamy Adwent i nowy rok duszpasterski przeżywany pod hasłem: „Zgromadzeni na świętej wieczerzy”. Niech kolejny rok liturgiczny będzie czasem głębokiego przeżywania Eucharystii i poczucia prawdziwej wspólnoty.

Dzisiaj po południu o godz. 16³⁰ nabożeństwo wypominkowe z modlitwami za naszych bliskich zmarłych. Eucharystia wieczorna o godz. 17⁰⁰.

Przez cały tydzień od poniedziałku do soboty zapraszamy na Msze Święte roratnie o godz. 6⁰⁰. Szczególnie zapraszamy dzieci i młodzież do udziału w porannym czuwaniu tak głęboko zakorzenionym w polskiej tradycji. Dzieci biorące udział w Mszach roratnich zostaną nagrodzone wyklejanką czy też drobnym wylosowanym upominkiem. Niech to będzie czas naszego świadectwa. Prosimy przychodzić z lampionami aby wziąć udział w procesji światła.

We wtorek wieczorem Nowenna do św. Antoniego z odczytaniem próśb i podziękowań.

W środę wieczorem Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy z odczytaniem próśb i podziękowań.

W I czwartek okazja do skorzystania z sakramentu pokuty oraz modlitwy w intencji nowych, świętych powołań kapłańskich, misyjnych i zakonnych. Po Mszy Świętej wieczornej młodzież oazowa zaprasza do wspólnej modlitwy liturgią godzin oraz krótkiego rozważania o wielkich antyfonach adwentowych.

W I piątek miesiąca spowiadamy od godz. 6⁰⁰ do 7³⁰. Po południu od 15³⁰. Msze Święte po południu o godz. 16⁰⁰ oraz 18⁰⁰. Wizytę księży u chorych z racji I piątku miesiąca prosimy zgłosić w zakrystii lub telefonicznie. Parafia posiada numer stacjonarny oraz komórkowy.

Na stoliku pod chórem wystawione zostały świece wigilijne „Caritas” oraz opłatki na stół wigilijny. Ofiara za świece zostanie przeznaczona na wsparcie ubogich dzieci i młodzieży. Natomiast ofiara za opłatki na częściowe wynagrodzenie posługi pracowników kościelnych naszej parafialnej wspólnoty. Zachęcamy zatem do ich nabywania i ofiarności.

10 lat temu przed naszą świątynią został poświęcony pomnik św. Zygmunta Gorazdowskiego. To pewne zobowiązanie aby świadczyć dzieła miłosierdzia tak jak nasz św. Patron. Gościć będziemy w naszej wspólnocie Siostry Józefitki, których założycielem jest św. Zygmunt. Siostry podzielą się doświadczeniem pracy na rzecz potrzebujących tym samym przybliżając marzenie i charyzmat swojego założyciela. II Niedziela Adwentu to także Dzień pomocy Kościołowi na Wschodzie. Z tej racji odbędzie się zbiórka do puszek na rzecz potrzeb wspólnoty kościoła za naszą wschodnią granicą.

„Bóg zapłać” Rodzinom, które składają ofiary na kwiaty i sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z ul. Sadowej 18c, klatka I i II. Dziękujemy także za ofiary składane na organy.

Polećmy miłosierdziu Bożemu zmarłych, których pożegnaliśmy w naszej parafialnej wspólnocie: + Annę Derwisz oraz + Aleksandra Pankiewicza. „Wieczne odpoczywanie racz Im dać Panie…”

Na czas Adwentu i nowego roku liturgicznego wszystkim naszym parafianom i przybyłym gościom życzymy spokojnej niedzieli oraz udzielamy z serca płynącego błogosławieństwa .

Ewangelia (Mk 13, 33-37)

Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. zostawił swój dom, powierzył swym sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał.

Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, do wszystkich mówię: Czuwajcie!»

Komentarz do Ewangelii

„Uważajcie i czuwajcie” (w. 33) – są to pierwsze słowa, które Jezus kieruje do mnie na początku Adwentu. Mogę je przyjąć jako program duchowy na najbliższe cztery tygodnie. Bez uwagi serca i wewnętrznego czuwania życie duchowe staje się płytkie i chaotyczne.

Poproszę Jezusa, aby pomógł mi zbadać obecny stan mojego serca. Na czym jest skupione? Jakie pragnienia i tęsknoty dominują we mnie? Jakie są moje życiowe oczekiwania? Zobaczę, które miejsce pośród moich pragnień zajmuje Bóg.

Jezus ma do mnie wielkie zaufanie. Swój „dom” i staranie o niego zostawił w moich rękach (w. 34). Tym domem jest moja rodzina, moja wspólnota, powołanie, obowiązki. Jak przeżywam moją codzienność? Czy kocham mój „dom życia”? Czy czuję się w nim jak u siebie?

„Każdemu wyznaczył zajęcie” (w. 34). Jezus mówi mi, że nikt mnie nie zastąpi w moich zajęciach, ponieważ w „domu Pana” każdy posiada miejsce jedyne i niezastąpione. Poproszę Jezusa o radość z mojej codzienności, o szacunek do siebie i do najprostszych zajęć, które wykonuję.

Jezus mówi wyraźnie, że Jego powrót może nastąpić o każdej porze dnia i nocy. Przyjdzie niespodziewanie (ww. 35-36). Niespodziewane pojawienie się osoby bliskiej budzi radość. Nagłe pojawienie się osoby obcej rodzi lęk i niepewność. Jakie uczucia żyją w moim sercu?

W serdecznej rozmowie będę prosił Jezusa, abym nie przestawał za Nim tęsknić. Będę także prosił Ducha Świętego o wewnętrzne przeżycie prawdy, że Jezus i Ojciec tęsknią za mną. Zachowam w sercu i będę powtarzał słowa Jezusa: „Uważajcie i czuwajcie…”.

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Czytania liturgiczne - Pierwsza Niedziela Adwentu

1. czytanie (Iz 63, 16b-17. 19b; 64, 2b-7)

Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Ty, Panie, jesteś naszym ojcem, odkupiciel nasz – to Twoje imię odwieczne. Czemu, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serca nasze stają się nieczułe na bojaźń przed Tobą? odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił – przed Tobą zatrzęsłyby się góry.

Zstąpiłeś: przed Tobą zatrzęsły się góry. ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Obyś wychodził naprzeciw tym, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach.

Oto Ty zawrzałeś gniewem, bo grzeszyliśmy przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher.

Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. a jednak, Panie, Ty jesteś naszym ojcem. My jesteśmy gliną, a Ty naszym Twórcą. Wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.

Psalm (Ps 80 (79), 2ac i 3b. 15-16. 18-19 (R.: por. 4))

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

Usłysz, Pasterzu Izraela, *
Ty, który zasiadasz nad cherubami!
Wzbudź swą potęgę *
i przyjdź nam z pomocą.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

Powróć, Boże zastępów, *
wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.
Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *
latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, †
nad synem człowieczym, *
którego umocniłeś w swej służbie.
Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *
daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

2. czytanie (1 Kor 1, 3-9)

Oczekujemy objawienia się Jezusa Chrystusa

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Łaska wam i pokój od Boga ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa! Bogu mojemu Dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was. Nie doznajecie tedy braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Wierny jest Bóg, który powołał was do współuczestnictwa z Synem swoim, Jezusem Chrystusem, Panem naszym.