Parafia Chrystusa Króla swoim zasięgiem obejmuje
prawie całą dzielnicę Wójtostwo
Wykaz ulic, które wchodzą w terytorium parafii
| Nazwa ulicy |
|---|
| ul. Biała Góra |
| ul. Białogórska |
| ul. Bliska |
| ul. Bluszczowa |
| ul. Cegielniana |
| ul. Chabrów |
| ul. Czysta |
| ul. Edwarda Dembowskiego |
| ul. ks. Zygmunta Gorazdowskiego |
| ul. Goslara |
| ul. Heweliusza 1 |
| ul. Jabłoni |
| ul. Jana Pawła II |
| ul. Jaśminowa |
| ul. Jodłowa |
| ul. Kamienna |
| ul. Kiczury |
| ul. Kwiatowa |
| ul. Langiewicza Mariana, gen. |
| ul. Liliowa |
| ul. Maków |
| ul. Młynarska |
| ul. Padlewskiego |
| ul. Romualda Traugutta |
| ul. Ruciana |
| ul. Sadowa |
| ul. Sąsiedzka |
| ul. Sierakowskiego Józefa |
| ul. Śliwowa |
| ul. Wiśniowa |
| ul. Władysława Szafera |
| ul. Władysława Szafera |
| ul. Zgodna |
| ul. Zygmunta Krasińskiego (numery p.) |
1 kwietnia 2025 r., Wtorek
Dzień Powszedni
Kolor szat: fioletowy
Rok C, I
IV Tydzień Wielkiego Postu
1. czytanie: Ez 47, 1-9. 12 Woda wypływająca ze świątyni niesie życie
Psalm: Ps 46 (45), 2-3. 5-6. 8-9 (R.: por. 8) Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną
Aklamacja: Ps 51 (50), 12a. 14a
Ewangelia: J 5, 1-16 Uzdrowienie paralityka w sadzawce Betesda
1. czytanie
Ez 47, 1-9. 12 Woda wypływająca ze świątyni niesie życie
Podczas widzenia otrzymanego od Pana zaprowadził mnie anioł z powrotem przed wejście do świątyni, a oto wypływała woda spod progu świątyni w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni była zwrócona ku wschodowi; a woda płynęła spod prawej strony świątyni na południe od ołtarza. I wyprowadził mnie przez bramę północną, i poza murami powiódł mnie do bramy zewnętrznej, zwróconej ku wschodowi. A oto woda wypływała spod prawej ściany świątyni, na południe od ołtarza.
Potem poprowadził mnie ów mąż w kierunku wschodnim; miał on w ręku pręt mierniczy, odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę; woda sięgała aż do kostek. Następnie znów odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę: sięgała aż do kolan;i znów odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść: sięgała aż do bioder; i znów odmierzył jeszcze tysiąc łokci: był tam już potok, którego nie mogłem przejść, gdyż woda była za głęboka, była to woda do pływania, rzeka, której nie można było przejść. Potem rzekł do mnie: «Czy widziałeś to, synu człowieczy?» I poprowadził mnie z powrotem wzdłuż rzeki.
Gdy się odwróciłem, oto po obu stronach na brzegu rzeki znajdowało się wiele drzew. A on rzekł do mnie: «Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa się w wodach słonych, a wtedy wody stają się zdrowe. Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostają przy życiu: będzie tam też niezliczona ilość ryb, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie uzdrowione.
A nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego rodzaju drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ woda dla nich przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za pokarm, a ich liście za lekarstwo».
Oto Słowo Boże
Psalm
Ps 46 (45), 2-3. 5-6. 8-9 (R.: por. 8)
Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną
Bóg jest dla nas ucieczką i siłą, *
najpewniejszą pomocą w trudnościach.
Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła się ziemia *
i góry zapadły w otchłań morza.
Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną
Nurty rzeki rozweselają miasto Boże, *
najświętszy przybytek Najwyższego.
Bóg w nim przebywa, a ono się nie zachwieje, *
Bóg je wspomoże o świcie.
Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną
Pan Zastępów jest z nami, *
Bóg Jakuba jest naszą obroną.
Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, *
zdumiewające czyny, których dokonał na ziemi.
Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną
Aklamacja
Ps 51 (50), 12a. 14a
Chwała Tobie, Królu wieków
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste
i przywróć mi radość Twojego zbawienia.
Chwała Tobie, Królu wieków
Ewangelia
J 5, 1-16 Uzdrowienie paralityka w sadzawce Betesda
Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy.
W Jerozolimie zaś jest przy Owczej Bramie sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych.
Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?»
Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. W czasie kiedy ja dochodzę, inny wstępuje przede mną».
Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje nosze i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje nosze i chodził.
Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: «Dziś jest szabat, nie wolno ci dźwigać twoich noszy».
On im odpowiedział: «Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje nosze i chodź». Pytali go więc: «Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?» Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu.
Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: «Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło». Człowiek ów odszedł i oznajmił Żydom, że to Jezus go uzdrowił. I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że czynił takie rzeczy w szabat.
Oto słowo Pańskie
Rozważania do liturgii:
• Krzysztof Wons SDS/Salwator
• O. Michał Legan OSPPE
• Ks. Błażej Małolepszy
• DrogaDoJezusa.com
• Ks. Wojciech Węgrzyniak
• "Żyć Ewangelią" (wyd. Pomoc)
Katechizm Wielkopostny na dziś: Dlaczego Kościół tak często sprawuje liturgię?
Kontakt: liturgia (at) niedziela.pl