25.10.2020 r.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
W związku z zarządzeniami państwowymi dotyczącymi trwającej pandemii podczas liturgii w naszej świątyni może uczestniczyć ok. 150 osób. Prosimy o zachowanie stosownej odległości pomiędzy wiernymi.
Dzisiaj nabożeństwo różańcowe o godz. 1615 a wieczorna Eucharystia o godz. 1700.
Od poniedziałku do soboty można skorzystać z sakramentu pokuty przed zbliżającą się Uroczystością Wszystkich Świętych.
We wtorek wieczorem Nowenna do św. Antoniego z odczytaniem próśb i podziękowań.
W środę wieczorem Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy z odczytaniem próśb i podziękowań.
W związku ze zmianą funkcjonowania szkoły nie będzie w tym tygodniu różańca dla dzieci. Zapraszamy do udziału w różańcu wraz z dorosłymi o godz. 1730.
Na ławkach pod chórem zostały wyłożone kartki na tegoroczne wypominki. Prosimy je zabierać do domów i wypełniać. Zabierzmy je także dla tych, którzy z wiadomych przyczyn w liturgii nie uczestniczą. Przez cały miesiąc listopad polecać będziemy naszych bliskich zmarłych we wspólnej modlitwie, a w każdą sobotę podczas wieczornej Eucharystii.
„Bóg zapłać” Rodzinom, które składają ofiary na kwiaty i sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z ul. Sadowej 18, klatka III i IV. Dziękujemy także za ofiary składane na organy.
W przyszłą niedzielę Uroczystość Wszystkich Świętych. Porządek Mszy Świętych niedzielny. Nie będzie tego dnia tradycyjnych procesji na cmentarzach. Natomiast w naszej świątyni o godz. 1630 nabożeństwo z modlitwami, w których polecać będziemy naszych bliskich zmarłych.
Polećmy miłosierdziu Bożemu zmarłych, których pożegnaliśmy w naszej wspólnocie: + Wiesława Dmitrzaka, + Zbigniewa Kilarskiego, + Edwarda Pogorzelca. „Wieczne odpoczywanie racz Im dać Panie…”
Wszystkim tutaj zgromadzonym życzymy spokojnej niedzieli i udzielamy Bożego błogosławieństwa.
Ewangelia (Mt 22, 34-40)
Największe przykazanie
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».
Komentarz do Ewangelii
Jezus przypomina mi o największym i pierwszym przykazaniu życia (w. 37-38). Jest nim miłość do Boga. Czy mogę powiedzieć, że miłość do Boga jest największa i pierwsza w moim życiu? Zaproponuję sobie ćwiczenie dla zbadania rzeczywistego poziomu mojej miłości do Boga.
Ćwiczenie na poziomie mojego serca: wypiszę na karteczkach osoby, rzeczy, zajęcia, do których żywię najsilniejsze uczucie przylgnięcia. Następnie, kierując się spontanicznym odruchem serca, ułożę je w takiej kolejności, w jakiej dyktuje mi serce. Które miejsce zajmuje Bóg?
Ćwiczenie na poziomie duszy: dotyczy duchowej siły mojej woli. Ponownie popatrzę na wypisane na karteczkach wartości i odwołując się do konkretnych sytuacji życia, zobaczę, które z tych uczuciowych przywiązań wymagają największego wysiłku, aby dać pierwszeństwo Bogu.
Na poziomie umysłu: w wielkim skrócie wspomnę najważniejsze wydarzenia z historii mojego życia. W których z nich w sposób spontaniczny pojawiła się myśl o Bogu, świadomość Jego obecności. Jakie to były myśli: przekonanie o Jego czułej obecności albo ból z powodu Jego nieobecności? Czy są takie wydarzenia, które sprawiają mi ból i budzą żal do Boga?
Jezus mówi o miłości bliźniego. Dojrzałość tej miłości zależy od miłości do siebie samego. Zapytam o miłość do siebie samego (w. 39). Mogę powtórzyć wcześniejsze ćwiczenie, badając tym razem poziom miłości własnej.
Zawierzę Bogu owoce mojej medytacji. Poproszę Go, aby wypełnił swoją miłością moje serce, duszę, umysł. Będę powtarzał dzisiaj z wiarą: „Poza Tobą nie mam miłości!”. Nie cofać się przed miłością
Krzysztof Wons SDS/Salwator
1. czytanie (Wj 22, 20-26)
Bóg słyszy skargę pokrzywdzonych
Czytanie z Księgi Wyjścia
Tak mówi Pan:
«Nie będziesz gnębił ani uciskał przybysza, bo wy sami byliście przybyszami w ziemi egipskiej.
Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy ani sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i poskarżą Mi się, usłyszę ich skargę, rozpali się gniew mój, i wygubię was mieczem; i żony wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami.
Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie każesz mu płacić odsetek.
Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się on żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy».
Psalm (Ps 18 (17), 2-3a. 3b-4. 47 i 51ab (R.: 2))
Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja
Miłuję Cię, Panie, *
Mocy moja,
Panie, Opoko moja i Twierdzo, *
mój Wybawicielu.
Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja
Boże, Skało moja, na którą się chronię, *
Tarczo moja, Mocy zbawienia mego i moja Obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały, *
i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.
Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja
Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka, *
niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dałeś wielkie zwycięstwo królowi *
i łaską obdarzyłeś Dawida, Twego pomazańca.
Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja
2. czytanie (1 Tes 1, 5c-10)
Służyć Bogu żywemu i oczekiwać Jego Syna
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Bracia:
Wiecie, jacy dla was byliśmy, przebywając wśród was. A wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana, tak że okazaliście się wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai.
Dzięki wam nauka Pańska stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie potrzebujemy o tym mówić. Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios jego Syna, którego wskrzesił z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.
Aklamacja (J 14, 23)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Mt 22, 34-40)
Największe przykazanie
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»
On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».