XXIII Niedziela zwykła

6.09.2020 r.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

Gościmy w naszej wspólnocie ks. Antoniego, który na każdej Mszy Świętej dzieli się doświadczeniem pracy misyjnej w Ekwadorze. Zapraszamy także na spotkanie z Nim do dolnego kościoła o godz. 15³⁰. Pomagajmy misjom naszą modlitwą i złożoną dzisiaj ofiarą do puszek.

16¹⁵ nabożeństwo różańcowe wraz ze zmianą tajemnic. Dziękujemy wszystkim różom żywego różańca za ich codzienną wytrwałą modlitwę. Wieczorna Eucharystia o godz. 17⁰⁰.

W poniedziałek po wieczornej Eucharystii spotkanie formacyjne Wspólnoty „Przyjaciele Oblubieńca”. Zapraszamy kolejne osoby do formowania się w naszej wspólnocie.

We wtorek wieczorem nabożeństwo do św. Antoniego z odczytaniem próśb i podziękowań. Po nabożeństwie spotkanie Rycerstwa Niepokalanej oraz pierwsze spotkanie formacyjne dla ministrantów. Zapraszamy także nowych kandydatów do służby ołtarza.

W środę o godz. 16³⁰ zapraszamy na pierwsze po przerwie wakacyjnej spotkanie dla grupy dziecięcej (klasy od I do V) oraz scholii. Wieczorem Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy z odczytaniem próśb i podziękowań.

W czwartek po Mszy Świętej wieczornej spotkanie Akcji Katolickiej a także grupy oazowej młodzieży.

W piątek spotkanie formacyjne Wspólnoty Przenajdroższej Krwi Chrystusa. Ta wspólnota zaprasza w przyszłą niedzielę do Starego Zagórza na Drogę krzyżową. Początek o godz. 13³⁰ przy Sanktuarium Matki Bożej a zakończenie o 15⁰⁰ Koronką do Bożego Miłosierdzia.

Informujemy, że bierzmowanie odbędzie się 22 września o godz. 16⁰⁰. Sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej udzieli ks. Stanisław Jamrozek.

„Bóg zapłać” Rodzinom, które składają ofiary na kwiaty i sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z ul. Sadowej 15, klatka V i VI. Dziękujemy także za ofiary składane na organy.

W ubiegłym tygodniu pożegnaliśmy w naszej wspólnocie + Weronikę Packanik oraz + Edwarda Kędrę. Polećmy Ich miłosierdziu Bożemu. „Wieczne odpoczywanie racz Jej dać Panie…”

Wszystkim tutaj zgromadzonym życzymy spokojnej niedzieli i udzielamy Bożego błogosławieństwa.

Ewangelia (Mt 18, 15-20)

Braterskie upomnienie

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.

Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.

Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».

Komentarz do Ewangelii

„Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie…” (w. 15). Wspomnę przed Jezusem moich krzywdzicieli. Kto zranił mnie najbardziej? Czy pielęgnuję w sercu gniew? Czy potrafi ę wybaczyć? Poproszę Jezusa, aby wypełnił moje serce swoją miłością.

Jezus przypomina mi, że nie wolno tłumić w sobie doznanej krzywdy. Przebaczenie zakłada przyznanie się najpierw przed sobą, a potem przed krzywdzicielem, że zostałem zraniony. Czy przyznaję się przed sobą do zranień, które noszę w sercu? Czy jestem od nich wolny?

Jedną z form wypowiadania doznanej krzywdy jest braterskie upomnienie (w. 15). Nie jest ono sposobem wyrażania swoich żalów i pretensji, ale uświadomieniem krzywdzicielowi jego grzesznej postawy. Co mogę powiedzieć o mojej umiejętności upominania?

Jezus zachęca, aby upominać w sposób opanowany: najpierw w cztery oczy, potem przy świadkach i w końcu wobec wspólnoty (ww. 15-17). Nie wolno ukrywać krzywdzicieli i przemilczać krzywd. Czy nie zamieniam upomnienia w obmowy, żale i pretensje? Czy nie uciekam od napiętnowania krzywd i krzywdzicieli tam, gdzie żąda tego dobro osoby lub wspólnoty?

Największą pomocą Jezusa w leczeniu doznanych zranień i w wybaczaniu krzywd jest sakrament pokuty (w. 18). Czy w sakramencie pokuty dotykam korzeni moich grzechów, negatywnych uczuć i dotkliwych zranień? Czy wierzę, że Jezus może mnie z nich uzdrowić, uleczyć złe wspomnienia?

Jezus wskazuje na siłę wspólnej modlitwy (w. 19-20). Ojciec nie odmawia tym, którzy zgodnie o coś proszą. Powierzę Ojcu wszystkie najtrudniejsze sprawy i zranione relacje w mojej wspólnocie i rodzinie. Będę prosił z pokorą: „Pomóż mi przebaczyć moim krzywdzicielom!”.

Krzysztof Wons SDS/Salwator

Czytania liturgiczne - Dwudziesta Trzecia Niedziela zwykła

1. czytanie (Ez 33, 7-9)

Obowiązek upominania

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Tak mówi Pan:

«Ciebie, o synu człowieczy, wyznaczyłem na stróża domu Izraela po to, byś słysząc z mych ust napomnienia, przestrzegał ich w moim imieniu. Jeśli do występnego powiem: Występny musi umrzeć – a ty nic nie mówisz, by występnego sprowadzić z jego drogi – to on umrze z powodu swej przewiny, ale odpowiedzialnością za jego śmierć obarczę ciebie. Jeśli jednak ostrzegłeś występnego, by odstąpił od swojej drogi i zawrócił, on jednak nie odstępuje od swojej drogi, to on umrze z własnej winy, ty zaś ocaliłeś swoją duszę».

Psalm (Ps 95 (94), 1-2. 6-7c. 7d-9 (R.: por. 7d-8a))

Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.

Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie

Przyjdźcie, uwielbiajmy Go, padając na twarze, *
klęknijmy przed Panem, który nas stworzył.
Albowiem On jest naszym Bogiem, *
a my ludem Jego pastwiska i owcami w Jego ręku.

Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie

Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: †
«Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba, *
jak na pustyni w dniu Massa,
gdzie Mnie kusili wasi ojcowie, *
doświadczali Mnie, choć widzieli moje dzieła».

Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie

2. czytanie (Rz 13, 8-10)

Miłość jest wypełnieniem Prawa

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia:

Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje drugiego, wypełnił Prawo. Albowiem przykazania: «Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj» i wszystkie inne – streszczają się w tym nakazie: «Miłuj bliźniego swego jak siebie samego!» Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.