28.02.2021 r.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
- Od poniedziałku gościmy w naszej wspólnocie Diakona Dawida Sasa, który odbywa w naszej parafii wielkopostną praktykę duszpasterską. Otoczmy Go naszą wspólną modlitwą oraz sprawmy aby czuł się u nas jak w rodzinnym domu. O godz. 1600nabożeństwo Gorzkich Żali z kazaniem pasyjnym. Ofiary składane podczas tego nabożeństwa zostaną przeznaczone na udekorowanie Ciemnicy oraz Bożego Grobu. Wieczorna Eucharystia o godz. 1700.
- W poniedziałek po zakończonej Eucharystii spotkanie formacyjne Wspólnoty „Przyjaciele Oblubieńca”. Na Eucharystię zapraszamy dzieci i rodziców z klasy 3a SP nr 4 oraz spotkanie dla Nich po Jej zakończeniu.
- We wtorek po wieczornej Eucharystii Nowenna do św. Antoniegoz odczytaniem próśb i podziękowań. Na Eucharystię zapraszamy dzieci i rodziców z klasy 3b SP nr 4 oraz spotkanie dla Nich po Jej zakończeniu.
- W środę po wieczornej Eucharystii Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocyz odczytaniem próśb i podziękowań. Na Eucharystię zapraszamy dzieci i rodziców z klasy 3c SP nr 4 oraz spotkanie dla Nich po Jej zakończeniu.
- W I czwartek miesiąca po zakończonej Eucharystii wieczornej modlitwy o nowe i święte powołania kapłańskie, misyjne i zakonne. Tego dnia także spotkanie grupy oazowej.
- W I piątek miesiąca okazja do skorzystania z sakramentu pokuty podczas porannych Eucharystii oraz po południu od godz. 1530. Tego dnia kapłani odwiedza chorych z posługą komunii świętej. Nabożeństwa Drogi Krzyżowej o godz. 730, o 1630 (dla dzieci), o godz. 1730 a także po zakończonej Eucharystii wieczornej. Drogę krzyżową o godz. 1730 poprowadzą harcerze a towarzyszyć nam będą rozważania ks. Peszkowskiego. Tego dnia przeżywamy bowiem 81 Rocznicę Zbrodni Katyńskiej. Po wieczornej Eucharystii rozważania drogi krzyżowej poprowadzi grupa oazowa i zapraszamy do udziału we wspólnej modlitwie młodzież przygotowującą się do sakramentu bierzmowania oraz młodzież naszej parafii.
- W sobotę o godz.1000 spotkanie Oazy Dzieci Bożych natomiast ministrantów i lektorów o godz. 1115.
- W przyszłą niedzielę o godz. 1700 Eucharystia w intencji ofiar Zbrodni Katyńskiej a po jej zakończeniu w dolnym kościele prelekcja wygłoszona przez Pana Eugeniusza Taradajko, uczestnika ekshumacji miejsc pochówku polskich oficerów w Katyniu, Charkowie oraz Miednoje a także projekcja filmu o ks. Peszkowskim pt. „Pielgrzym pojednania”. Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy oraz uczestnictwa w prelekcji.
- „Caritas” rozprowadza Paschaliki oraz w tym roku słoiczki z miodem. Ofiary składane za ich nabycie zostaną przeznaczone na pomoc ubogim. Cena minimalna paschalików to 8 zł. Natomiast miodu 10 zł. Zachęcamy do ich nabywania i wspomagania dzieł charytatywnych Kościoła.
- Dzisiejsza zbiórka do puszek przeznaczona jak co roku w II Niedzielę Wielkiego Postu na dzieło misyjne Kościoła.
- „Bóg zapłać” Rodzinom, które składają ofiary na kwiaty i sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z Jana Pawła II 53a, klatka III i IV. Dziękujemy także za ofiary składane na organy.
- Do naszej świątyni został wykonany nowy konfesjonał, który dzisiaj zostanie poświęcony a najbliższym czasie służył będzie sakramentowi pojednania.
- W ubiegłym tygodniu pożegnaliśmy: + Gabriela Słuszkiewicza. Polećmy Go miłosierdziu Bożemu: „Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie”.
- Wszystkim naszym parafianom i przybyłym gościom życzymy spokojnej niedzieli oraz udzielamy z serca płynącego błogosławieństwa.
Ewangelia (Mk 9, 2-10)
Pielgrzymując na ziemi, uczestniczymy w życiu wiecznym
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe, tak jak żaden na ziemi folusznik wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co powiedzieć, tak byli przestraszeni.
I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy „powstać z martwych”.
Komentarz do Ewangelii
„Po sześciu dniach…” (w. 2). Spróbuję wejść w przeżycia apostołów. Przeżywają kryzys w podążaniu za Jezusem. Są przerażeni wcześniejszą zapowiedzią męki Mistrza (8, 31-38).
Wrócę do chwil, w których przeżywałem silne strapienia duchowe i kryzys w podążaniu za Jezusem. Jak wyglądały wtedy moje modlitwy? O czym rozmawiałem z Jezusem? Jak dzisiaj patrzę na przeżyte kryzysy? Powiem o tym Jezusowi.
Jezus wziął ze sobą uczniów osobno na górę (w. 2). Chce ich wyrwać z przygnębienia, aby nie zamknęli się w swoich negatywnych przeżyciach. W chwilach kryzysu i cierpienia trzeba umieć „oddalić się” od siebie, wyjść na „górę”, ponad swoje przygnębienie.
Będę kontemplował Jezusa cudownie przemienionego (ww. 2-4). Zobaczę, jak zmienia się twarz Piotra. Kontemplacja Bóstwa Jezusa przemienia jego stan ducha. Przypomnę sobie moje intymne spotkania z Jezusem, w których doświadczyłem głębokiego pocieszenia. Podziękuję Mu za te chwile.
Będę adorował Jezusa, powtarzając przez dłuższy czas słowa Piotra: „Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy” (w. 5). Pomyślę, za co szczególnie chcę Go uwielbić? Czy jestem szczęśliwy, że należę do Jezusa, że mogę być Jego uczniem?
„To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie” (w. 7). W gorącej modlitwie poproszę, aby te słowa brzmiały zawsze w moim wnętrzu, zwłaszcza w chwilach strapień. Wyznam moje głębokie pragnienie, aby Jezus był zawsze moim umiłowanym Mistrzem i Bratem i abym zawsze chciał Go słuchać.
Zawierzę Jezusowi przyszłe strapienia i kryzysy życia, aby zaowocowały jeszcze większą wiernością i poświęceniem. Będę powtarzał: „Jezu, moja przyszłość leży w Twoich rękach!”.
Życie moje jest jak lampa. Płonąć będzie tylko wtedy, gdy dbać będę o nie przez głębokie życie duchowe. Nikt nie może mi dać ani „pożyczyć” tej cnoty (ww. 8-9). Muszę osobiście na nią zapracować.
Uświadomię sobie, że moje duchowe bogactwo lub pustka ukażą się w całej pełni, gdy przyjdzie Pan. Jest to jedynie kwestia czasu.
Usiądę u stóp Oblubieńca i będę prosił Go o łaskę gotowości na spotkanie z Nim. Będę nosił Jego spojrzenie w swoim sercu i powtarzał: „Naucz mnie wypatrywać Cię nieustannie!”.
Krzysztof Wons SDS/Salwator
1. czytanie (Rdz 22, 1-2. 9-13. 15-18)
Ofiara Abrahama
Czytanie z Księgi Rodzaju
Bóg wystawił Abrahama na próbę i rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem» – powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę».
A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.
Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna.
Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu».
Psalm (Ps 116B (115), 10 i 15. 16-17. 18-19 (R.: por. Ps 116A [114], 9))
W krainie życia będę widział Boga
Ufność miałem nawet wtedy, gdy mówiłem: *
«Jestem w wielkim ucisku».
Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego wyznawców.
W krainie życia będę widział Boga
O Panie, jestem Twoim sługą, *
Twym sługą, synem Twojej służebnicy.
Ty rozerwałeś moje kajdany, †
Tobie złożę ofiarę pochwalną *
i wezwę imienia Pana.
W krainie życia będę widział Boga
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
W dziedzińcach Pańskiego domu, *
pośrodku ciebie, Jeruzalem.
W krainie życia będę widział Boga
2. czytanie (Rz 8, 31b-34)
Bóg nie oszczędził dla nas własnego Syna
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby także wraz z Nim wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?
Aklamacja (Por. Mt 17, 5)
Chwała Tobie, Królu wieków
Z obłoku świetlanego odezwał się głos Ojca:
«To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie».
Chwała Tobie, Królu wieków
Ewangelia (Mk 9, 2-10)
Pielgrzymując na ziemi, uczestniczymy w życiu wiecznym
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe, tak jak żaden na ziemi folusznik wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co powiedzieć, tak byli przestraszeni.
I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy „powstać z martwych”.