XXXI Niedziela zwykła

Ogłoszenia duszpasterskie

3.11.2019r.

  1. Dzisiaj nabożeństwo różańcowe połączone z wypominkami o godz. 1600 . Serdecznie zapraszamy. Msza Święta wieczorna o godz. 17 00..
  2. Przed nami kolejny tydzień chrześcijańskiej formacji i pogłębiania naszej wiary.
  3. Od poniedziałku do soboty modlitwy wypominkowe o godz. 1700 wraz z Koronką do Bożego miłosierdzia.
  4. W poniedziałek spotkanie dla ministrantów i lektorów od godz. 1600 do 1730. pod opieką ks. Pawła. Mile widziani nowi kandydaci do służby ołtarza.
  5. W poniedziałek Wspólnota „Przyjaciół Oblubieńca” zaprasza do udziału w Eucharystii o godz. 1800. i spotkanie formacyjne po jej zakończeniu.
  6. We wtorek po Mszy św. wieczornej  nabożeństwo ku czci św. Antoniego z odczytaniem próśb i podziękowań. Tego dnia także kolejna katecheza dla młodzieży i dorosłych prowadzona przez wspólnotę neokatechumenatu.
  7. W środę po Mszy Świętej wieczornej Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy z odczytaniem próśb i podziękowań.
  8. W pierwszy czwartek miesiąca okazja do spowiedzi a po Mszy Świętej nabożeństwo z modlitwami o nowe i święte powołania. Po wieczornej Eucharystii spotkanie grupy młodzieży oazowej pod opieką ks. Pawła.
  9. W piątek kolejna katecheza dla młodzieży i dorosłych prowadzona przez wspólnotę neokatechumenatu. Po Mszy Świętej wieczornej w kaplicy Adoracji Najświętszego Sakramentu modlitwy Wspólnoty Przenajdroższej Krwi Chrystusa.
  10. W sobotę o godz. 1800. Msza Święta sprawowana za zmarłych polecanych w tegorocznych wypominkach.
  11. „Bóg zapłać” Rodzinom, które w minionym tygodniu złożyły ofiarę na sprzątanie kościoła. W tym tygodniu prosimy o podjęcie zobowiązań wobec naszej świątyni mieszkańców z  Traugutta 21, kl. III i IV. Dziękujemy także za ofiary składane na organy.
  12. W przyszłą niedzielę gościć będziemy w naszej wspólnocie parafialnej Artystów Scen Lubelskich: Bogusławę Matys – sopran, Huberta Świecę – tenor, Marka Serwetę – fortepian. Towarzyszyć nam będą podczas Mszy Świętych o godz. 1000. oraz 1130. ubogacając liturgię a po zakończonych Eucharystiach zaproszą na krótki koncert patriotyczny.
  13. Także w niedzielę po zakończonej Mszy Św. wieczornej, ok. godz. 1800 w dolnym kościele sztuka teatralna o św. Siostrze Faustynie pt.: „Św. Faustyna w blasku miłosierdzia” przygotowana przez parafian z Długiego. Dzielą się swoimi umiejętnościami ale także proszą o wsparcie dla nieuleczalnie chorego Andrzeja w Jego kosztownej codziennej rehabilitacji. Serdecznie zapraszamy i prosimy o wsparcie.
  14. Ministranci rozprowadzają prasę katolicką. Zachęcamy do owocnej lektury.
  15. W tym tygodniu w liturgii kościoła wspominamy: – w poniedziałek św. Karola Boromeusza.
  16. W minionym tygodniu pożegnaliśmy:  + Grzegorza Domonia. Powierzmy Go miłosierdziu Bożemu. „Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie…”

Ewangelia (Łk 19, 1-10)

Nawrócenie Zacheusza

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić.

Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę».

Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie».

Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło».

Komentarz do Ewangelii

Będę szedł blisko Jezusa, który przechodzi przez Jerycho. Zwrócę uwagę na gromadzący się tłum ludzi, który zewsząd schodzi się do Niego. Zauważę Zacheusza, który wspina się na drzewo, aby Go zobaczyć (ww. 1-4).

Uświadomię sobie, że Jezus codziennie przechodzi przez „miasto” mego życia. Czy Jego obecność jest dla mnie ważna? Czy szukam Go na modlitwie? Czy dostrzegam Go w codziennych wydarzeniach?

Wsłucham się w Jezusa, który woła Zacheusza (w. 5). Zauważę konsternację na twarzach ludzi. Są zdziwieni i zgorszeni, że idzie właśnie do „takiego grzesznika” (w. 7). Zacheusz szuka spotkania z Jezusem pomimo wszystko.

Czy wierzę, że Jezus chce się spotykać ze mną pomimo ludzkich spojrzeń. Czy nie szemrze we mnie tłum, który zabrania mi spotykać się z Nim, i który mnie odrzuca z powodu mojego grzechu?

Odszukam wzrok Jezusa. Zobaczę, jak patrzy na mnie i mówi: „Muszę zatrzymać się w twoim domu” (w. 5). Jakie uczucia budzą się we mnie, gdy słyszę te słowa? Co chciałbym powiedzieć Jezusowi?

Wejdę do domu Zacheusza. Będę wpatrywał się w szczęśliwą twarz, rozpromienione oczy celnika. Spotkanie z Jezusem przemienia go (w. 8). Zostawił na zewnątrz oskarżenia tłumu. W słowach i spojrzeniu Jezusa doznaje uzdrowienia z grzechu.

Słuchanie słowa Jezusa, kontemplacja Jego spojrzenia będą przemieniały moje życie. Zaproszę Jezusa do mego serca i będę prosił Go, aby uwolnił mnie od pokusy skupiania się na moralnej biedzie. W prostocie wyznam Mu swój grzech i będę kontemplował Jego miłosierną miłość. Wyznam Mu: „Wierzę, że przyszedłeś szukać i zbawić to, co zginęło (w. 10)”.

Krzysztof Wons SDS/Salwator

1. czytanie (Mdr 11, 22 – 12, 2)

Bóg miłuje całe stworzenie

Czytanie z Księgi Mądrości

Panie, świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co opadła na ziemię. Nad wszystkimi masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili. Miłujesz bowiem wszystkie byty, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie ukształtowałbyś tego.

Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał? Jakby się zachowało to, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Władco, miłujący życie!

Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie. Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz, przypominając, w czym grzeszą, by wyzbywszy się złości, w Ciebie, Panie, uwierzyli.

Psalm (Ps 145 (144), 1b-2. 8-9. 10-11. 13-14 (R.: 1b))

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
Albo: Alleluja

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu, *
i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.
Każdego dnia będę błogosławił Ciebie *
i na wieki wysławiał Twoje imię.

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
Albo: Alleluja

Pan jest łagodny i miłosierny, *
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
Albo: Alleluja

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
Albo: Alleluja

Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *
i podnosi wszystkich zgnębionych.

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu
Albo: Alleluja

2. czytanie (2 Tes 1, 11 – 2, 2)

Uświęcenie chrześcijan przynosi chwałę Chrystusowi

Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

Bracia:

Modlimy się stale za was, aby Bóg nasz uczynił was godnymi swego wezwania i aby z mocą wypełnił w was wszelkie pragnienie dobra oraz działanie wiary. Aby w was zostało uwielbione imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa – a wy w Nim – za łaską Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa.

W sprawie przyjścia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i naszego zgromadzenia się wokół Niego prosimy was, bracia, abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list, rzekomo od nas pochodzący, jakby już nastawał dzień Pański.

Aklamacja (Por. J 3, 16)

Alleluja, alleluja, alleluja

Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Łk 19, 1-10)

Nawrócenie Zacheusza

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A pewien człowiek, imieniem Zacheusz, który był zwierzchnikiem celników i był bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale sam nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić.

Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę».

Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogoś w czymś skrzywdziłem, zwracam poczwórnie».

Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło».

2 listopada 2019|